Opublikowano 27-02-2020

RAPORT WKRW O STRATEGIACH MANIPULACJI ORDO IURIS

Wielka Koalicja za Równością i Wyborem, zrzeszająca blisko 100 prawnoczłowieczych organizacji pozarządowych, wydała obszerną publikację Kontrrewolucja kulturowo-religijna. Czy Polsce grozi prawo podporządkowane ideologii chrześcijańskich fundamentalistów? Poznaj strategie manipulacji Ordo Iuris i ich sojuszników.

Zachęcamy do upowszechniania publikacji w hashtagiem #WKRWdemaskujeOrdo

Linki do pobrania:

„Kontrrewolucja kulturowo-religijna” – wersja pełna

„Kontrrewolucja kulturowo-religijna”- wersja skrócona

Streszczenie

Publikacja, wyjaśnia kim jest Ordo Iuris, jakie ma cele, w jakich sieciach działa. Unaocznia skalę zagrożeń, które wynikają z działań transnarodowej sieci Agenda Europe, do której należy Oro Iuris. 5 tematów zmierzających do realizacji tzw. „Naturalnego Porządku” oznacza działania:

  1. przeciwko eutanazji;
  2. na rzecz wolności wyznania;
  3. na rzecz małżeństwa i rodziny;
  4. przeciwko ustawodawstwu na rzecz przeciwdziałania dyskryminacji;
  5. przeciwko macierzyństwu zastępczemu.

Strategie Ordo Iuris

Publikacja, autorstwa doświadczonych prawnicze, ilustruje, jak Ordo Iuris stosuje następujące strategie:

1. Strategia odwrócenia

Polega na stosowaniu narzędzi przeciwnika, odwróconych wprost przeciwko niemu. Przyjmuje to kilka form. Jedną z nich jest obalanie twierdzenia przeciwnika o statusie pokrzywdzonego, na przykład twierdzenie, że kobiety lub osoby nieheteroseksualne nie są dyskryminowane. Następnym krokiem jest twierdzenie, że to wierzący chrześcijanie są nowymi, rzeczywistymi ofiarami rewolucji kulturalnej. Ukazanie problemu jako konfliktu pomiędzy obrońcami wiary i nietolerancyjnymi rewolucjonistami kulturalnymi powoduje rozkwit koncepcji zakładającej dyskryminację i nietolerancję wobec chrześcijan, czy wręcz istnienie „chrystianofobii”.

2. Strategia przejęcia

Polega na tym, aby wskazane tematy z agendy konserwatywnej definiować w kategoriach „praw”, przez co następuje przejęcie języka praw człowieka. Kluczowym elementem tejże strategii jest zabieg, który można nazwać „kolonizacją praw człowieka”. Polega on na stylistycznym uformowaniu inspirowanych religijnie opinii na temat seksualności i rodzicielstwa tak, aby przypominały klasyczny język praw człowieka. Wśród oferowanych przez prawicowo-chrześcijańskich radykałów praw znajdują się: „prawo ojców do zapobiegania aborcji swoich dzieci”, „prawo rodziców do bycia pierwszymi wychowawcami swoich dzieci”, „prawo dzieci do otrzymywania prawidłowych informacji, a nie informacji propagandowych na temat sodomii”.

3. Strategia oczerniania

Sprowadza się do obrażania przeciwników i instytucji, które nie sprzyjają religijnie motywowanym zmianom prawnym. Dla tej strategii niebagatelne znaczenie ma język debaty publicznej. Chodzi o to, by cały czas oskarżać swych przeciwników o stosowanie agresji, zarzucać brak merytorycznej debaty, powtarzać, że są agresywni i w ten sposób ich delegitymizować. Ten schemat działania czerpie ze strategii negocjacyjnej, tzw. „zdartej płyty”, czyli wielokrotnego powtarzania, bez względu na to, co powie druga strona. Nie wchodzi się wówczas w dialog, jedynie forsuje swój przekaz. Strategia ta jest wyraźnie widoczna w języku stosowanym przeciwko ogółowi osób nieheteroseksualnych. Są one oczernianie; przed-stawiane jako niemoralne, agresywne, zagrażające dzieciom i młodzieży, np. gdy stosuje się nieprawdziwe zbitki językowe, jak „gej i pedofil”.

4. Strategia legitymizacji osób i organizacji

Sprowadza się do budowania wizerunku organizacji specjalistycznej i profesjonalnej, która, poprzez członkostwo w powszechnie uznanych forach, legitymizuje własny głos w debacie. W tym celu przedstawiciele organizacji skrajnie konserwatywnych starają się o akredytację w międzynarodowych instytucjach, takich jak ONZ czy Rada Europy. Aktywnie działają w ich strukturach, by zyskać wpływ na procedurę wyboru sędziów międzynarodowych i innych przedstawicieli. Organizacja Ordo Iuris takie działania skutecznie podejmuje. Uzyskała ona status konsultacyjny przy ONZ i aktywnie angażuje się w działania na forum międzynarodowym, forsując swoją wizję społeczeństwa podporządkowanego nakazom religijnym.

5. Strategia manipulacji językiem

Opiera się na unikaniu terminów o charakterze neutralnym i zastępowanie ich własnymi. Zamiast zarodek lub płód używa się wówczas terminu dziecko nienarodzone, zamiast aborcja – morderstwo, zamiast in vitro – eugenika etc. Wprowadzaniu do języka powszechnego, a także prawnego, definicji odmiennych od dotychczas stosowanych i zrozumiałych, towarzyszy obecność wyrażeń, sugerujących, że skrajne stanowisko jest nie do podważenia. Przykłady takich wyrażeń to „ponad wszelką wątpliwość; oczywistym jest, wszyscy wiedzą, że”.

Prócz tego strategia manipulacji językiem polega na używaniu określeń silnie nacechowanych oceną, tworzących wizję sił dobra przeciwstawionych siłom zła. Tworzą ją antynomie „uczciwy-nieuczciwy; moralny-niemoralny”. Przedstawiciele Ordo Iuris często przedstawiają niepotwierdzone informacje, negują fakty i doświadczenia osób, bądź używają ich selektywnie, na przykład twierdzą, że kobiety jakoby powszechnie cierpią na tzw. syndrom postaborcyjny. Innym przykładem celowego mijania się z prawdą (poświadczoną np. w powszechnie uznawanych publikacjach naukowych) jest twierdzenie, że homoseksualizm łączy się z pedofilią. Więcej w artykule o faktach nt. aborcji.

6. Strategią manipulacji prawem.

Sprowadza się ona do przedstawiania analizy prawnej danego zagadnienia w sposób wybiórczy lub z naruszeniem zasad wykładni prawnej. Celem jest zniekształcenie prawnego rozumienia pojęć takich jak np. dyskryminacja, wolność sumienia i wyznania, życie prywatne. Manipulacja prawem wiąże się ze strategią legitymizacji. Osoba formalnie spełniająca wszelkie wymogi statusu eksperta (adwokata, profesora etc.) dokonuje interpretacji pojęcia czy aktu prawnego albo orzeczenia sądu. Jednakże w tej interpretacji często stosuje takie zabiegi jak: pomijanie niewygodnych orzeczeń; nieprawidłowe cytowanie źródeł, co utrudnia ich weryfikację; zestawianie tezy orzeczenia ze zdaniem odrębnym na równi, bez wskazania co jest czym w owym zestawieniu; cytowanie na równi niewiążących stanowisk Komisji ONZ wraz z oficjalnymi stanowiskami, takimi jak Generalne Obserwacje lub orzeczenia.

Manipulacje te powodują, że przekaz, choć nieprawidłowy, wygląda przekonująco. Co najważniejsze, tekst napisany przy zastosowaniu tej strategii jest niezwykle trudny do „rozkodowania”. Autorzy działają na granicy produkowania fake news. Przy przedstawianiu własnych interpretacji norm czy orzeczeń, nie przedstawiają wszystkich danych, a jedynie wybrane, pasujące elementy. Zatem nie mamy tu do czynienia z wykładnią prawną i argumentacją – do jakiej prawnicy są przyzwyczajeni i jakiej dokonują w swojej pracy na co dzień – lecz z publicystyką, która nie tylko pomija zasady wykładni prawnej, ale często jest po prostu nierzetelna

Recenzja

Jak pisze w recenzji Agata Diduszko: “Kontrrewolucja kulturowo-religijna to publikacja, która na przykładzie działalności Ordo Iuris precyzyjnie analizuje ten niezwykle groźny proces realizowany przez chrześcijańskie fundamentalistyczne organizacje, działające według wspólnego schematu w całej Europie. Ze względu na zasięg tych działań, każda z nas, w zależności od pełnionej funkcji czy etapu życia, styka się z różnymi ich skutkami, ale dopiero wszystkie elementy zebrane w całość pozwalają zobaczyć niebezpieczną skalę aktywności chrześcijańskich fundamentalistów w Polsce”.

Przeczytaj doniesienia medialne

Przeczytaj kolejne recenzje

Podobne artykuły

Skip to content