Fundamentaliści budują swój przekaz na kłamstwach i manipulacjach, czym jest aborcja, jak przebiega i jakie ma skutki. Odpowiedzią na to są fakty o aborcji – ugruntowane w badaniach naukowych, autorytetach medycznych i stanowisku międzynarodowych organizacji. Jak pokazuje śledztwo dziennikarskie – fundamentaliści zlecają własne „badania” na podbudowę swojej ideologii. Mimo to musimy wypierać z debaty publicznej antynaukową propagandę.
Aborcja to zakończenie ciąży, zanim płód uzyska zdolność do przeżycia poza organizmem osoby będącej w ciąży. Aborcja w 1. trymestrze jest jednym z najbezpieczniejszych zabiegów medycznych.
Metody aborcji
Istnieje kilka metod przerywania ciąży, które dzielą się na:
Farmakologiczne
W Europie najczęściej stosuje się metodę farmakologiczną, polegającą na przyjęciu mizoprostolu w połączeniu z mifepristonem, o ile jest dostępny (źródło). Obie substancje znajdują się na liście leków podstawowych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Obejmuje ona najbardziej skuteczne, bezpieczne i ważne substancje w systemie ochrony zdrowia. Metoda farmakologiczna przypomina fizjologiczny proces poronienia, gdyż tabletki poronne wywołują skurcze macicy. Więcej na temat tej metody w naszej broszurze.
Chirurgiczne
W USA 60% aborcji wykonuje się przy użyciu metod chirurgicznych. Do 12-14 tygodnia stosuje się metodę próżniową, która polega na rozszerzeniu szyjki macicy i odessaniu zawartości jamy macicy przez kaniulę.
Zaledwie kilka procent aborcji wykonuje się w 2. trymestrze. Chirurgiczna metoda nazywa się “dilation and evacuation”. Polega na rozszerzeniu szyjki macicy i usunięciu płodu za pomocą kaniuli, łyżeczek lub szczypczyków.
Film British Pregnancy Advisory Service o tej metodzie.
Aborcja w Polsce – w przekazach fundamentalistów i w rzeczywistości
Polskie ruchy antyaborcyjne od lat 90-tych organizują wystawy z krwawymi banerami, sugerując, że aborcja polega na rozczłonkowywaniu ciał płodów. Sami organizatorzy wystaw celowo manipulują. Jak tłumaczył przedstawiciel Fundacji Pro Prawo do Życia: “Tylko tak zwrócimy na siebie uwagę. Tylko tak trafimy do ludzi”.
Tymczasem, w polskich szpitalach ciąże przerywa się farmakologicznie, podając sam mizoprostol (mifepriston nie został dopuszczony do obrotu). 98% aborcji wykonuje się z powodu ciężkich i nieodwracalnych wad płodu. Poronienie indukuje się, gdy płód nie ma możliwości przeżycia poza organizmem. Nie dochodzi do mechanicznego uszkodzenia płodu.
Fakty o aborcji głosem lekarzy
“Plakaty z poszarpanymi płodami – oni mają świadomość tego, że to są zdjęcia robione kilkadziesiąt temu. Nie mają nic wspólnego z terminacją ciąży ze względów medycznych. To ludzie, którzy w sposób świadomy kłamią”, wyjaśniał w materiale TVN24 prof. Romuald Dębski. To, że zdjęcia pochodzą z lat 60-tych i 70-tych, oraz często dotyczą płodów obumarłych, potwierdza dr Grzegorz Południewski:
“Do chwili wynalezienia antyprogestagenu i prostaglandyn, czyli do momentu, kiedy opracowano metody skutecznego poronienia farmakologicznego, w położnictwie był ogromny problem z ciążą obumarłą, było bardzo ciężko taką ciążę wyindukować do porodu, co powodowało, że dochodziło do zabiegów tak radykalnych, że rzeczywiście takie uszkodzone płody wyciągano”.
Rozwój płodu
W 9 tygodniu ciąży embrion staje się płodem, ma wtedy ok. 3 cm i masę 2-3 gramów. W 12 tygodniu waży ok. 14 gramów i ma ok. 6-7 centymetrów. Warto prześledzić rozwój i wygląd płodu w rzetelnym źródle, bez „fotoszopa” i animacji komputerowych, jakimi posiłkują się środowiska antyaborcyjne.
W krajach, gdzie aborcja jest legalna i monitorowana jak USA czy Wielka Brytania, ponad 90% aborcji wykonuje się w 1. trymestrze ciąży, a ok. 1% powyżej 20 tygodnia ciąży (zwykle w związku z wykryciem ciężkich i nieodwracalnych wad płodu.
Odczuwanie bólu przez płód
Percepcja bólu wymaga odpowiednio rozwiniętego i funkcjonującego układu nerwowego i świadomości. Nie ma konsensusu naukowego co do jasnej granicy, kiedy płód zaczyna odbierać bodźce bólowe, gdyż wpływa na to wiele czynników. Ze względu na stadium rozwoju mózgu uznaje się, że odczuwanie bólu przez płód zaczyna się w trzecim trymestrze ciąży, czyli od 28 tygodnia. Jednak Royal College of Obstetricians and Gynaecologists oraz American Congress of Obstetricians and Gynecologists wskazują na 24 tydzień. Wteyd powstają pierwsze połączenia wzgórzowo-korowe.
Metaanaliza wyklucza, by ruchy płodu, zmiany rytmu serca czy poziomów hormonów w reakcji na np. procedury inwazyjne świadczyły o odczuwaniu bólu.
Do kiedy wykonuje się aborcje?
Aborcje wykonuje się zanim płód rozwinie się na tyle, by móc samodzielnie przeżyć w świecie zewnętrznym. Z uwagi na postęp medycyny ta granica się przesuwa, choć interpretacje sądowe czy wytyczne medyczne (USA, Wielka Brytania) często wskazują na 23-25 tydzień. Samodzielna przeżywalność (ang. viability) zależy od wielu czynników:
- stanu zdrowia płodu i osoby w ciąży,
- płci i wagi płodu,
- warunków technicznych szpitala,
- kompetencji personelu medycznego,
- jakość sprzętu
- opieki neonatologicznej.
Prawdopodobieństwo, że zdrowy płód przeżyje poród w 23 tygodniu bez poważnych wad rozwojowych, jest mniejsze niż 2%, w 25 tygodniu wynosi 30%. Personel medyczny każdorazowo powinien ocenić przeżywalność w oparciu o wspomniane kryteria i możliwość samodzielnego, godnego życia. Polskie szpitale wykonują terminację ciąży w razie wystąpienia ciężkich i nieodwracalnych wad do 23-24 tygodnia. Choć fundamentaliści nagłaśniają historie o płodach, które przeżyły aborcję, “krzyczały” czy “płakały”, nie ma to pokrycia w faktach. W nagłośnionych sprawach z Olsztyna i Wrocławia ani prokuratura ani rzecznik Praw Pacjenta, nie stwierdziły przestępstwa.
Ta teoria nie ma żadnego poparcia w wiedzy naukowej. Co więcej, badania nad nią musiały zostać przerwane, gdyż podawanie progesteronu w tym modelu wywoływało potężne krwotoki. W USA metodę promują “crisis pregnancy centres”, czyli ośrodki zwalczające aborcję, straszące osoby w ciąży wymyślonymi skutkami przerywania ciąży. Niektóre stany wprowadzają nawet obowiązek informowania pacjentek o takiej opcji.
Wpływ aborcji na zdrowie
Aborcja w 1. trymestrze jest jednym z najbezpieczniejszych zabiegów medycznych. Wiąże się z mniejszym ryzykiem komplikacji niż usunięcie zębów mądrości czy migdałków. Na wczesnym etapie ciąży przerwanie jest 14 razy bezpieczniejsze niż jej kontynuowanie i poród. Zaledwie 0,5% aborcji wiąże się z komplikacjami. Jednak są one łatwo uleczalne jak infekcja, silniejsze krwawienie, czy drobne uszkodzenie macicy.
Zdrowie fizyczne i reprodukcyjne
Aborcja nie ma też wpływu ani na możliwość zajścia w kolejną ciążę ani jej utrzymanie (nie zwiększa ryzyka przedwczesnego porodu).
– Aborcja nie oznacza problemów z donoszeniem kolejnych ciąż. Nie ma żadnej różnicy, która to ciąża. Nie ma też znaczenia, z jakich przyczyn aborcja jest wykonywana. Nie ma żadnego związku między aborcją a rakiem – tłumaczy dr Południewski.
Artykuły, które wykazują wyższe ryzyko raka po przerwaniu ciąży, bazują na błędnej metodologii i/lub są realizowane przez osoby związane ze środowiskiem antyaborcyjnym. Na bazie wieloletnich i systematycznych badań National Cancer Institute (NCI) oraz American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) potwierdziły, że przerwanie ciąży nie zwiększa ryzyka zachorowania na nowotwór piersi.
Zdrowie psychiczne
“Syndrom postaborcyjny” nie występuje ani w klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego ani w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób WHO. To termin i zjawisko wymyślone przez środowiska antyaborcyjne jako straszak na aborcję.
Fakty o aborcji w badaniach
Metaanaliza Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA), czyli przegląd wszystkich badań na temat konsekwencji aborcji, dowodzi że:
- U kobiet, które przerwały nieplanowaną ciążę w 1. trymestrze ryzyko problemów z zakresu zdrowia psychicznego nie jest większe niż u kobiet, które donosiły ciążę.
- Negatywne reakcje kobiet, które przerwały chcianą ciążę ze względu na wady płodu, są podobne do reakcji na poronienie, martwe urodzenie lub śmierć noworodka. Ale gorsze od nich w skutkach jest urodzenie dziecka z wadami zagrażającymi życiu.
- U kobiet, które przerwały niechcianą ciążę w 1. trymestrze z przyczyn innych niż medyczne, prawdopodobieństwo zaburzeń psychicznych jest w normie. To oznacza, że nie odbiega o wskaźników dla całej populacji kobiet.
- Negatywne emocje po aborcji w 1. trymestrze mogą wynikać ze stygmatyzacji aborcji, specyfiki ciąży, braku wsparcia otoczenia i – w najwyższym stopniu – wcześniejszych problemów ze zdrowiem psychicznym.
Według analizy badaczek Uniwersytetu Kalifornijskiego w ciągu trzech lat po aborcji 95 proc. kobiet nie żałowało swojej decyzji o zabiegu. Negatywne emocje wystąpiły częściej u kobiet ze środowisk, w których aborcja jest stygmatyzowana.
Nowsze badania opublikowane w „Social Science & Medicine” ilustrują, że:
- 95% kobiet podtrzymuje, że decyzja o aborcji była właściwa (grupę badano przez 5 lat po zabiegu)
- nie ma dowodów na „syndrom postaborcyjny”; najczęstszym uczuciem po przerwaniu ciąży jest ulga
- przeżywanie różnorodnych emocji po aborcji jest naturalne, ale z czasem stabilizują się one, a wiara w słuszność decyzji pozostaje niezachwiana
