Sposób przedstawiania w mediach zabiegu przerywania ciąży ma ogromny wpływ na jego społeczne postrzeganie. Na bazie faktów, argumentów i historii kobiet podpowiadamy, jak mówić o aborcji.
Terminacja ciąży jest doświadczeniem kobiet z różnych środowisk, w tym prawicowych i katolickich. Za liberalizacją ustawy antyaborcyjnej opowiadają się także osoby, które nie nazywają siebie feminist(k)ami. Poparcie to jest wyższe wśród kobiet, osób o wykształceniu podstawowym i średnim, z mniejszych miejscowości (20 tys.-100 tys. mieszkańców). Wiąże się to z faktem, że osoby zamożniejsze, z dużych miast są mniej uzależnione od restrykcyjnego prawa aborcyjnego – stać je na wyjazd czy tabletki poronne.
Odpowiedzialność mediów wymaga świadomego doboru słów oraz uważności na ideologiczne zawłaszczanie pojęć czy nielogiczne neologizmy konsekwentnie używane przez przeciwników wyboru. Ich celem jest narzucenie nam wszystkim języka, który uniemożliwia opowiedzenie się za prawem do aborcji i pogłębia jej stygmatyzację.
#ZatrzymajManipulacje
#ZnajFakty
Z okazji Światowego Dnia Bezpiecznej Aborcji 2018 Federacja na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny wydała poradnik Jak mówić/pisać o aborcji?.
Znajdziecie w nim fakty o przerywaniu ciąży i przydatne statystyki. Broszurka zwięźle wyjaśnia, jakie sformułowania w debacie o aborcji odpowiadają standardom wiedzy naukowej i zasadom neutralnej światopoglądowo komunikacji oraz podaje uzasadnienie.
Ze względu na siłę obrazu należy unikać stereotypowych grafik/ilustracji towarzyszących tekstowi o aborcji np. osób w za-awansowanej ciąży (ciąże przerywa się najczęściej bardzo wcześnie), smutnych twarzy (aborcja wywołuje różne emocje), płodów przypominających noworodki, kłamliwych billboardów z rozczłonkowanymi płodami. Za ilustrację może posłużyć fotorelacja z demonstracji pro-choice, wizyty u lekarki/lekarza, debaty o aborcji.
Jak mówić o aborcji? Złote zasady
- Nie oceniaj.
- Skup się na jednostce, jej historii i uprawnionym wyborze.
- Posługuj się neutralnymi określeniami (terminy medyczne/prawne) i językiem empatii (historie konkretnych kobiet).
- Korzystaj z rzetelnych i sprawdzonych źródeł – raportów uznanych ciał jak ONZ, WHO, UE, Instytut Guttmachera, czasopism naukowych; wiedzy i doświadczeń organizacji zajmujących się prawami reprodukcyjnymi
Zapraszamy do lektury i rozpowszechniania tej broszury!
