Plastry antykoncepcyjne to alternatywa dla antykoncepcji w tabletkach, plastry wymagają zmiany raz w tygodniu. Dostarczają jednak do organizmu dużo więcej estrogenów niż pigułki, dlatego nie wszystkie kobiety powinny je stosować. Plastry wydawane są na receptę i ich stosowanie wymaga konsultacji ginekologicznej, dokładnego wywiadu lekarskiego i ewentualnie badań dodatkowych. Pierwszy plaster przykleja się na suchą skórę pierwszego dnia cyklu i zmienia po upływie 7 dni. Po 3 plastrach następuje tygodniowa przerwa, w której powinno wystąpić krwawienie. Jeśli plaster pozostawał częściowo odklejony dłużej niż jeden dzień należy postąpić zgodnie ze wskazówkami w ulotce. Postępowanie w przypadku zapomnienia o zmianie plastra zależy od tego, który jest to plaster z opakowania.
Plastry antykoncepcyjne wydzielają syntetyczne odpowiedniki dwóch hormonów – estrogenu i progesteron. Ich działanie to blokowanie owulacji. Stosowanie plastra sprawia także, że śluz szyjkowy staje się nieprzenikliwy dla plemników. Do najważniejszych przeciwwskazań należą ciężkie schorzenia wątroby, wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, migreny, choroba zakrzepowo-zatorowa, nowotwory piersi i inne nowotwory hormonozależne. Palaczki nie powinny stosować plastrów, szczególnie po 35. roku życia. Najczęstszymi skutkami ubocznymi są nieregularne plamienia. Może pojawić się wzrost wagi, bóle głowy, zmiany nastroju, obniżenie libido, nudności. Długoterminowym skutkiem może też być zmniejszenie gęstości kości.
Źródła:
Singer K., The Garden of Fertility: A Guide to Charting Your Fertility Signals to Prevent or Achieve Pregnancy–Naturally–and to Gauge Your Reproductive Health, Avery, Nowy Jork, 2004
Family Planning: Global Handbook for Providers, A WHO Family Planning Cornerstone, World Health Organization, USAID, Johns Hopkins University, 2007
Grzywacz A., portal solidarnewzdrowiu.pl